صفحه اصلی

سلامتی فقط فقدان بيماري و نقص عضو نیست بلکه عبارت است از رفاه و آسايش كامل جسمي، رواني، اجتماعي و معنوی. بیماری یک اختلال جسمی و یا روحی است که سبب تغییر در ساختمان یا عملکرد بخش های مختلف بدن ویا رفتارهای فرد می شود و رفاه جسمي، رواني، اجتماعي و معنوی راکاهش می دهد.

سلامتی را از ابعاد مختلف در نظر می گیرند که عبارتند از: جسمی، روانی، عقلانی، محیطی، اجتماعی، فرهنگی و معنوی. عوامل مختلفی می توانند باعث بروز بیماری ها شوند که عبارتند از: عوامل ارثی و ژنتیک، عوامل زیستی مانند میکروب ها)، عوامل فیزیکی و شیمیایی، جراحات و آسیب ها(مانند تصادفات)، و..

انواع بیماری ها به دو دسته واگیر وغیرواگیر تقسیم می شوند.

1. بیماری های واگیر بیماری هایی هستند که از یک فرد به فرد دیگر قابل سرایت هستند مانند سرماخوردگی.
2. بيماري هاي غير واگير اکثرا در اثر چند علت توام بوجود می آیند و غیرقابل سرایت به دیگران هستند، اکثر آنها مزمن بوده و دوره بیماری طولانی مدت است همچنین گاهی تا پایان زندگی ادامه دارند مانند: دیابت، گرفتگی عروق قلب، سکته قلبی و..

شایع ترین عوامل خطر به وجود آورنده بیماری های غیرواگیر عبارتند از:

استعمال سیگار و دخانیات، مصرف مشروبات الكلي، تغذیه غیر صحیح، فعالیت بدنی کم، فشارهای روانی و..

هنگام بروز بیماری در فرد نشانه هایی بروز می کند که در واقع تغییراتی است که تنها توسط فرد بیمار احساس و درک شده قابل گزارش و تعریف است مانند سردرد، تهوع و.. .

بعضی از تغییرات ممکن است تنها توسط پزشک یا تیم درمانی تشخیص داده ‌شوند که علایم گفته می‌شود. مثلاً دل‌درد یک نشانه است که بیمار اظهار می‌دارد اما وجود توده داخل شکم که با معاینه توسط پزشک کشف می شود علامت است.

یک بررسی و معاینه جسمانی عموماً شامل: بحث و گفتگو راجع به علایم بیماری و مشکلات موجود، عادات زندگی روزمره، مشکلات قبلی در زمینه سلامتی، سابقه خانوادگی بیماری ها و معاینه بیمار می باشد. برای رسیدن به یک تشخیص صحیح با تعیین بهترین راه و روش برای پیشگیری، پزشک به اطلاعاتی نیاز دارد که تنها شما می توانید آنها را در اختیار وی بگذارید. ممکن است پزشک روش های تشخیصی مختلفی را در خواست کند (مانند آزمایش خون، عکس رادیولوژی و…) .

روش های تشخیصی، ابزار رایجی برای تعیین و تشخیص بیماری ها، تحت نظر قراردادن بیماری های مزمن یا طرح ریزی بهترین روش درمانی هستند.