تنگی دریچه آئورت
شرح بیماری
آئورت سرخرگ بزرگی است که خون را به قسمتهای مختلف بدن منتقل می کند. دریچه آئورت در دهانه سرخرگ آئورت قرار گرفته و با انقباض بطن ها و باز شدن دریچه آئورت، خون وارد آن می شود. در زمان بروز تنگی این دریچه خون در پشت دریچه آئورت تجمع یافته و با فشار وارد آئورت می گردد در نتیجه موجب پر خونی و بزرگ شدن بطن چپ و نارسایی قلب در طولانی مدت می شود. از طرفی دیگر کم شدن جریان خون آئورت موجب کاهش جریان خون به اندام های بدن و در نتیجه سنکوپ می گردد. تنگی دریچه آئورت مهم‌ترین بیماری دریچه‌ای قلب در کشورهای توسعه‌یافته است که بیشتر افراد بالای ۶۵ سال را مبتلا می‌سازد.
عوامل خطر، علل و عوامل شایع
از علل شایع در ایجاد این بیماری میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
- مشکل مادرزادى در جوانان
- عوامل ناشناخته
- افزایش کلسترول خون
علایم و نشانه ها
شایع ترین علایم در شروع بیماری عبارتند از:
- علایم تنگی آئورت شامل علایم نارسایی قلب مانند
- تنگی نفس فعالیتی
- درد سینه
- سنکوپ
توجه: داروهای ضد فشارخون به منظور درمان فشار خون در بیماری که تنگی آئورت بی علامت دارد، موجب بروز سنکوپ می گردد.
تشخیص و درمان
تشخیص
پس از اخذ شرح حال کامل و انجام معاینات، ممکن است با نظر پزشک اقدامات زیر برای بیمار انجام شود:
- معاینه توسط متخصص قلب و شنیدن صدای اضافی.
از آنجایی که علایم بالینی بهترین شاخص‌های تاثیر بیماری روی وضعیت علایم حیاتی بیمار است، در فواصل منظم باید از بیمار شرح حال دقیق گرفته شود.
- اکوکاردیوگرافی
به عنوان روش مطمئن و دقیق برای بیماران دچار علایم کلاسیک تنگی آئورت توصیه می‌شود. این روش برای برآورد سطح دریچه آئورت، حداکثر و میانگین اختلاف فشار دو سوی دریچه و حداکثر سرعت جریان آئورت مفید است. اطلاعات خوبی را در زمینه کارکرد بطن چپ، فشار پرشدگی بطن چپ و اختلالات همزمان دریچه‌های دیگر فراهم می‌کند. اکوکاردیوگرافی سالانه در موارد تنگی شدید آئورت، هر ا تا 2 سال برای تنگی متوسط آئورت و هر 3 تا 5 سال برای تنگی خفیف آئورت به طور مرتب انجام می شود.
- تست ورزش
تست ورزش برای ارزیابی بیماری عروق کرونر همزمان یا تعیین میزان تحمل فعالیت در بیماران دچار تنگی خفیف تا متوسط آئورت انجام می شود. در طی تست ورزش در صورتی که بیمار با رسیدن به کمتر از ۸۰ ، حداکثر ضربان قلب پیش‌بینی شده، دچار علامت شود یا پاسخ فشار خون وی غیرطبیعی باشد، عمل تعویض دریچه آئورت را باید مد نظر قرار داد. با این وجود گاهی از انجام این آزمون در کسانی که به تنگی قابل‌توجه آئورت مبتلا هستند خودداری باید کرد زیرا خطر مرگ هنگام انجام آزمون وجود دارد.
- آنژیوگرافی کرونری
با توجه به همراهی زیاد درگیری عروق کرونری با تنگی آئورت، آنژیوگرافی تشخیصی قبل از جراحی دریچه در بیماران بزرگسال توصیه می شود.
- سایر موارد به صلاحدید پزشک و نیاز بیمار
درمان
با نظر پزشک ممکن است اقدامات زیر برای بیمار انجام شود:
- درمان دارویی موثری برای تنگی آئورت وجود ندارد.
- کنترل عوامل خطر موجب کاهش پیشرفت این بیماری می شود.
توجه: پس از علامت‌دار شدن تنگی آئورت، میزان مرگ به شدت افزایش می‌یابد. متوسط میزان بقای کلی در بیماران علامت‌دار بدون انجام عمل جراحی، حدود 2 تا 3 سال است.
- تعویض دریچه آئورت تنها درمان موثر برای تنگی آئورت شدید است.
- ترمیم دریچه آئورت توصیه نمی شود.
- مصرف آنتی بیوتیک
با شروع آنتی‌بیوتیک در بیمارانی که تحت عمل جراحی تعویض دریچه آئورت قرار گرفته‌اند، از آندوکاردیت عفونی پیشگیری می شود.
- سایر موارد به صلاحدید پزشک و نیاز بیمار
عوارض احتمالی
از عوارض احتمالی پس از ابتلا به این بیماری، میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
- نامنظمی ضربان قلب
- عفونت باكتریایی دریچه قلب
- مرگ ناگهانی
زمان مراجعه به پزشک
در صورت ایجاد علایم زیر حتما به پزشک یا مرکز درمانی مراجعه کنید:
- در صورت مشاهده علایم و نشانه های ذکر شده که می تواند نشان دهنده بیماری باشد.
- در صورت مشاهده علایم زیر پس از تشخیص بیماری:
- اگر علایم تنگی آئورت با علت ناشناخته وجود دارد.
- علایم به هنگام درمان بدتر شده‌اند.
- اگر علایم جدید و غیر قابل توجیه وجود دارد.
- اگر عوارض جانبی ناشی از مصرف دارو ایجاد شده است.
- سایر علایم و مواردی که پزشک یا تیم پزشکی برای مراجعه مجدد توصیه نموده است.
- تماس با اورژانس 115 در موارد اورژانسی