صفحه اصلی

آبله‌مرغان یک بیماری ویروسی شدیدا مسری و یکی از بیماری های شایع میان کودکان است که عمدتا در اواخر زمستان و اوایل بهار در نواحی معتدل بروز می‌کند. بیشترین گروه سنی مستعد ابتلا 9-5 ساله هستند بقیه موارد اغلب بچه های زیر 15 سال هستند. در حدود 10 درصد بالای 15 سال را درگیر می‌کند.

شایع ترین علایم در شروع بیماری عبارتند از:

• تب
• بیحالی
• بی‌اشتهایی
• سردرد
• گاهی اوقات درد خفیف شکم که 1 تا 2 روز قبل از بروز ضایعات پوستی رخ می‌دهد. این علایم بیشتر در بچه‌های بزرگتر دیده می‌شوند و تا 5-4 روز باقی می‌مانند.
• ضایعات پوستی که علامت اصلی بیماری هستند، ابتدا روی پوست صورت و سینه ظاهر می‌شوند و بعد سایر قسمتهای بدن نیز مبتلا می‌شوند. ضایعات اولیه شامل شبیه جوش های قرمز و شدیدا خارش‌دار که در نهایت به تاول های حاوی مایع روشن تبدیل می‌شوند. سپس بروی این ضایعات دلمه بسته و بهبود می‌یابند. ضایعات را می‌توان روی مخاط حلق یا دستگاه تناسلی نیز پیدا کند.

درمان

با نظر پزشک ممکن است اقدامات زیر برای بیمار انجام شود:

هدف از درمان آبله‌مرغان جلوگیری از بروز عوارض آن است. برای این منظور:

• گرفتن ناخن ها
• حمام روزانه با آب ولرم
• استفاده از داروهای ضد خارش
• درمان با آسیکلوویر در بیمارانی که کمتر از 24 ساعت از بیماری آنها گذشته
• استامینوفن‌ در صورت وجود تب
• سایر موارد به صلاحدید پزشک و نیاز بیمار

توجه: به هیچ عنوان نباید از آسپیرین استفاده نمود.

از عوارض احتمالی پس از ابتلا به آبله مرغان، می‏توان به موارد زیر اشاره نمود:

• عفونت پوست بدنبال خاراندن و خراشیدگی پوست و تاول های‌ عفونی‌
• عفونت ریه و نارسایی تنفسی
• بیماری زونا

گاهی ‌ پس‌ از طی‌ شدن‌  سیر بیماری‌ آبله‌  مرغان، ویروس‌ در بدن‌ به‌ حالت‌  خفته‌ باقی‌  می‌ماند  این‌  ویروس‌ خفته‌ ممکن‌ است‌ سال‌ها بعد دوباره‌ بیدار شود و بیماری‌ زونا را ایجاد کند. این بیماری ناشی از  فعال شدن دوباره ویروس آبله مرغان در رشته عصبی نخاعی است که با درد شدید  و  ضایعات پوستی مشخص می‌شود.

• عفونت مغز یا پرده‌های مغزی
• التهاب قلب، قرنیه، مفاصل و کبد و پانکراس
• آبله‌مرغان در حاملگی منجر به سندرم مادرزادی آبله‌مرغان می‌گردد که با علایم، کوچکی سر (میکروسفالی) ، ناهنجاری در یک اندام ، نقایص چشمی و ضایعات پوستی موقع تولد مشخص می‌شود.

در صورت ایجاد علایم زیر حتما به پزشک یا مرکز درمانی مراجعه کنید:

• در صورت مشاهده علایم و نشانه های ذکر شده که می تواند نشان دهنده بیماری باشد.
• در صورت مشاهده علایم زیر پس از تشخیص بیماری:
  • مشاهده هر نوع درگیری ریوی، تنگی‌نفس و درد قفسه‌سینه
  • اگر شیرخوار با بیمار مبتلا به آبله مرغان مواجهه پیدا کرد
• سایر علایم و مواردی که پزشک یا تیم پزشکی برای مراجعه مجدد توصیه نموده است.
• تماس با اورژانس 115 در موارد اورژانسی

برای پیشگیری از آبله مرغان می‏توان اقدامات زیر را انجام داد:

• تزریق واکسن آبله مرغان

در کودکانی که از نظر ایمنی سالم هستند، معمولاً در سنین 12 الی 15 ماهگی تزریق می شود. توصیه می شود برای محافظت بیشتر ، از واکسن یادآوری در سنین 4 تا 6 سالگی نیز استفاده شود. همچنین به افراد 13 سال و مسن تر که تا به حال هرگز آبله مرغان نگرفته اند و واکسن آبله مرغان نزده اند توصیه می شود دو نوبت با فاصله 28 روز یکبار واکسن تزریق کنند .

• تزریق ایمنوگلوبولین

حاوی مواد ضد ویروس آبله مرغان است. این واکسن در صورتی که افراد زیر در تماس با بیمار باشند در عرض 96 ساعت بعد از تماس تزریق می شود:

• نوزادان با سن کمتر از 28 هفتگی که در بیمارستان بستری شده‌اند
• خانم های باردار
• بچه ‌هایی با ضعف سیستم ایمنی
• افراد طبیعی در سن بلوغ که از نظر ایمنی حساس هستند.
• نوزادانی که در معرض آبله‌مرغان مادر قرار گرفتند.